Μόλις γύρισα από το γάμο της ανηψιάς μου. Το μοναδικό κορίτσι στο σόι μας. Είναι η κόρη της αδελφής μου και μου αρέσει να τη λέω κι εγώ κόρη μου γιατί έτσι την νοιώθω. Θα ανεβάσω μερικές φωτογραφίες  και ξεκινάω απο τον γαμπρό που περιμένει έξω απο την εκκλησία

Όχι όμως για πολύ γιατί η νύφη φθάνει στην ώρα της. Πριν όμως απο αυτό να κι η αφεντιά μου μαζί με τον πατέρα μου και το γιό μου. Τυχερός που παντρεύει την εγγονή του.

Η νύφη όχι γιατί είναι ανηψιά μου, αλλά πριγκηπέσα σκέτη φθάνει κρατώντας απο το χέρι τον πατέρα της και τον αδελφό της.

Η αδελφή μου σε όλο το μυστήριο κρατιόταν για να μην κλάψει με αποτέλεσμα κλαυσίγελα.
Τώρα πια το ρύζι δεν το ρίχνουν μέσα στην εκκλησία αλλά έξω γιατί πέφτουν και πρόστιμα.

Τους εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να ζήσουν ευτυχισμένοι και αγαπημένοι σύντροφοι μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Μετά στο γλέντι έπεσε χορός μέχρι τώρα που σας γράφω στι 4 το πρωί. Εγώ βέβαια φαίνεται ότι χορεύω, αλλά στην πραγματικότητα στήθηκα κάνοντας πως χορεύω για να φωτογραφηθώ. Με πονούσαν πολύ οι αρθρώσεις μου. Παρ' όλα αυτά πέρασα υπέροχα και είμαι πολύ χαρούμενη.

 Και η τρελλή εγώ προσπαθώντας να κάνω φιγούρες.

Τώρα νομίζω ότι αρχίζω να καταρρέω  πια !!!! Λέω να κοιμηθώ. Απο τις 4 το πρωί είμαι ξύπνια.
Να μας ζήσουν και να ευτυχήσουν !!!